Wn1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 70

Przekreślona przednutka w A

!!!   miniat: jw.                           EZTU (nutka + pauzy w obu rękach)

Nieprzekreślona przednutka w Wn1

EZnieU

Pośrednia ćwierćnuta w Wf

EZnieU1

Normalna ćwierćnuta w Wa

EZnieU2

Nieprzekreślona przednutka w Wn2

EZTU bez przekreślenia przednutki

Jest to pouczający przykład, jak skumulowanie się drobnych niedokładności kolejnych wydań przeobraziło acciaccaturę w A w regularną ćwierćnutę w Wa (ćwierćnuta w Wf jest wydrukowana czcionką pośredniej wielkości, używaną w partii orkiestry). Wszystkie zmiany dotyczące nuty as1 są najprawdopodobniej pomyłkowe, natomiast umieszczenie jej w Wn1 nad pauzą było jak się wydaje wymuszone brakiem miejsca.
Palcowanie wpisane w WfD w następnych dwóch taktach sugeruje dokładniejsze opracowanie tego fragmentu na lekcjach z Chopinem. Można się więc zastanawiać, dlaczego kompozytor nie zareagował na błędną notację WfD. Zdaniem redakcji, wykonanie tego as1 jako ćwierćnuty mogło przy odpowiednim frazowaniu być zaakceptowane przez Chopina.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Ozdobniki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa