|
|
|
|
Nie jest jasne, jak powstała wersja wydań. Możliwych jest kilka scenariuszy, z których przedstawiamy dwa najbardziej realistyczne. Omawiamy tylko łuki pr.r., gdyż zdublowanie ich w partii l.r. mogło być niezależne od ewentualnych Chopinowskich zmian w łukowaniu pr.r.:
- Chopin dodał krótki łuk w t. 66. Jest to zdaniem redakcji mniej prawdopodobna możliwość – gdyby Chopinowi zależało na podkreśleniu 1. nuty tego taktu, dodałby akcent, jak we wszystkich analogicznych miejscach;
- Chopin dodał długi łuk (zgodny z A), korygując wydrukowane początkowo błędne łukowanie – łuk tylko w t. 66 lub dwa łuki, rozdzielone kreską taktową. Zdaniem redakcji, jest to najbardziej prawdopodobna możliwość. Pozostawienie krótkiego łuku w t. 66 można wytłumaczyć niechęcią kompozytora do nadmiernego komplikowania korekty (Chopin uznał go za "nieszkodliwy") lub niedokładnością sztycharza.
W tekście głównym pozostawiamy zatem notację A, traktując wersję wydań jako wariant o mniejszym prawdopodobieństwie autentyczności.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji