W źródłach (oprócz Wn2) fraza fortepianu solowego w t. 209-210 zapisana jest z użyciem przenośnika oktawowego. W Wn1 (→Wf→Wa1) kreseczki wyznaczające jego zakres doprowadzone są błędnie aż do półnuty f2 w t. 211, brak też po nich wskazówki loco. Powoduje to, że odczytana dosłownie półnuta ta brzmi f3, choć w tym kontekście łatwo się domyślić pomyłki. Mimo to w Wn2, w którym całą frazę zapisano bez przenośnika (jak w naszym tekście głównym), przeniesiono oktawę wyżej także półnutę w t. 211, potwierdzając tym samym jej błędną wysokość. W Wa2 (→Wa3) zasięg przenośnika oznaczono prawidłowo.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Błędy Wa, Błędy Wn, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość