|
|
3 łuki w A, interpretacja kontekstowa |
|
|
jak Wn1_tr, tylko nad małymi nutami, w t. 33 pod akcentem (EZnieU) |
|
|
3 łuki w Wn2 tr puste; red = jak Wn2_tr, tylko nad małymi nutami |
Łukowanie A jest niedokładne na przejściu stron – łuk na końcu strony (t. 32) sugeruje kontynuację, jednak na nowej stronie (t. 33) nie ma jego dokończenia. Na domiar złego następny łuk, rozpoczynający się od synkopowanego b1, zapisany jest z rozmachem, co przypuszczalnie utwierdziło sztycharza Wn1 (→Wf→Wa) w przekonaniu, że podział łuku występuje tu na kresce taktowej. Nie ma wszakże żadnego usprawiedliwienia dla zniekształceń frazowania w t. 31-32 i 33-34. W całości fragment ten jest jednym z jaskrawszych przykładów niezrozumienia i lekceważenia Chopinowskiego łukowania przez sztycharza Wn1. Warto dodać, że doprowadzenie ostatniego łuku do końca frazy w t. 35 dokonało się dopiero w korekcie – pierwotnie t. 31-34 miały cztery jednotaktowe łuki.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn, Korekty łuków Koncertu f w Wn1
notacja: Łuki