t. 335-336
Bez łuku w A !!! miniat: t. 335 i 1. ćwierćnuta 336, bez pedału. Tu pusta klisza |
||
Łuk przetrzymujący b1 w Wn1 (→Wf→Wa)
Łuk przetrzymujący c2 w Wn2 (odczyt dosłowny) Łuk przetrzymujący b1 EZnieU |
||
Łuk motywiczny w Wn1, interpretacja kontekstowa EZnieU1 |
Ze względu na błędy wysokościowe zarówno w A i Wn2 (w t. 335), jak i w Wn1 i pozostałych wydaniach (w t. 336), trudno ocenić autentyczność łuku występującego w wydaniach, a także rozszyfrować jego znaczenie. Łączy on bowiem nuty tej samej wysokości – b1 w Wn1 (→Wf→Wa) i c2 w Wn2 (odczyt dosłowny) – co nadaje mu charakter łuku przetrzymującego. Zdaniem redakcji, łuk mógł być dodany przez Chopina wraz z korektą błędnej nuty trylowanej w t. 335 lub przez sztycharza Wn1 wraz z niepotrzebną zmianą ćwierćnuty w t. 336. Biorąc pod uwagę, że w Wn1 takty te znajdują się na różnych stronach, bardziej prawdopodobne wydaje się wiązanie łuku ze zmianą dokonaną na tej samej stronie, a więc w t. 335, zwłaszcza że w t. 336 w samym Wn1 w ogóle nie ma dokończenia tego łuku. Prowadzi to do wersji z łukiem łączącym trylowane b1 z ćwierćnutą c2, w pewnym stopniu analogicznej do zakończenia ekspozycji (t. 179-180). Wobec wątpliwości źródłowych i interpretacyjnych, związanych z tym łukiem, w tekście głównym pozostawiamy zapisaną w A wersję bez łuku.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Łuki