t. 145
W żadnym ze źródeł notacja znaków chromatycznych nie jest w pełni poprawna, choć pominięcia nie utrudniają odczytania. W A brakuje podwyższającego des1 na d1 na 4. ósemce (nie ma go też przed 7. ósemką) i des2 na d2 pod koniec grupy trzydziestodwójek. W Wn (→Wf) dodano ten ostatni znak oraz powtórzono przed d na 6. ósemce, a w Wn2 usunięto zbędny przed drugim h2. Najbliższe poprawnej notacji jest Wa, w którym jedyną niedokładnością, wynikającą być może z odmiennego podejścia do takich sytuacji, jest brak przed d1 na 7. ósemce – pojawił się już w tym takcie przed nutą na tej wysokości, jednak w innym kluczu (na 4. ósemce).
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość