|
|
Akcent długi na des2 w A !!! miniat: 1. ćwierćnuta taktu, tylko górna 5-linia, bez napisu i łuku. tr = akcent długi ale rozciągnięty w prawo, żeby wyraźnie objął półnutę na 2. ósemce (z sąsiedniej adnotacji; na miniaturze półnuta właśnie tam); red = TGTU (na miniaturze też TGTU). Wszędzie pauza ósemkowa na normalnej wysokości (bo będzie obniżana w dalszych wariantach) |
|
|
Krótki akcent na des2 w Wn tr: akcent nad 2. ósemką taktu (nad półnutą, która tam w transkrypcji wystąpi, tak też dać na miniaturze ); red = krótki na początku taktu (jak TGTU, ale z krótkim akcentem). Pauza jak war. 11 |
|
|
Krótki akcent na as1 w Wf krótki pod as1 na początku taktu (obniżyć pauzę) |
|
|
Pionowy akcent na as1 w Wa jak war. 33, tylko akcent pionowy pod (dziobkiem w dół) |
Różnice w umiejscowieniu akcentów wynikają być może z niejednoznacznego zapisu rytmicznego, przejętego z A – sztycharz Wf, widząc akcent nad półnutą des2, która choć umieszczona nad ćwierćnutą des1, ma być wykonana razem z as1, umieścił akcent w miejscu jego obowiązywania (na początku taktu). Nie wziął przy tym pod uwagę, że przeniesienie znaku nad inną nutę zmieniło de facto jego znaczenie, gdyż w polifonizującej fakturze znak dotyczy najczęściej tylko jednego z głosów. W tekście głównym podajemy wersję A.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki