|
|
f2 w A (odczyt dosłowny→Wn1→Wf) !!! miniat: triola i kwintola, tylko górna 5-linia, bez wideł. Tu pusta klisza |
|
|
fis2 w A (interpretacja kontekstowa) i Wa TGTU (# fis2) |
|
|
f2 w Wn2 kaso f2 |
Przed przedostatnią nutą w A (→Wn1→Wf) brak znaku chromatycznego precyzującego, czy ma ona brzmieć fis2, zgodnie z logiką figuracji, czy f2, zgodnie z zasadami ortografii. W tego typu przenoszonych o oktawę figurach Chopin często pomijał powtórzenia znaków chromatycznych, uważając je za oczywiste. O tym, że słyszał tu fis2 świadczą ostrzegawcze kasowniki przed oktawą f1-f2 w następnym takcie, dodane w korekcie Wf (→Wa) najprawdopodobniej przez Chopina. W tej sytuacji w tekście głównym przyjmujemy wersję z fis2. Ma ją również Wa, w którym 
przypuszczalnie dodano właśnie biorąc pod uwagę opisane kasowniki ostrzegawcze (por. t. 171). W Wn2 zdecydowano się na wersję z f2, dodając przed nim 
.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Niedokładności A
notacja: Wysokość