op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. I
t. 80
Typowy akcent długi widoczny w A został w Wn1 odtworzony jako . W dalszych wydaniach znak przyjmował różną postać, co spowodowane było różną gęstością zapisu i drobnymi przesunięciami, wynikającymi z odmiennych zwyczajów sztycharzy.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Niedokładności Wa
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki