op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
op. 21, Koncert f-moll, cz. I
![](/build/images/x_button.png)
![]() |
![]() |
2 akcenty długie w A (→Wn1→Wf) !!! miniat: nic. TGTU |
![]() |
Krótki i długi akcent w Wa |
|
![]() |
2 krótkie akcenty w Wn2 |
Akcenty są w A niewątpliwie długie i tak je odtworzono w Wn1 (→Wf). Sztycharz Wa, który jak się wydaje uważał długie akcenty za znaki diminuendo, skrócił pierwszy z nich, zapewne w przekonaniu, że jest to właśnie akcent. W Wn2 podobnej operacji dokonano na obu znakach.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki