|
|
!!! miniat: 1. połowa taktu i jedna nuta, obie pięciolinie, bez pedału. jak TGTU, tylko widły krótsze, do laski 4. ósemki (EZnieU1) |
|
|
widły tylko pod pierwszym wiązaniem, potem ciut wyżej akcent długi (EZnieU) |
|
|
EZnieU, tylko widły |
|
|
TGTU |
w
Widełki 
mają w A ramiona różnej długości, można jednak bezpiecznie przyjąć, że dochodzą one do 4. ósemki taktu. Wyraźnie krótszy znak w Wn (→Wf→Wa) jest więc z pewnością niedokładny. Co więcej, akcent, przypadający w A na 5. ósemkę l.r. został przypisany do pr.r., wydłużony i przesunięty na koniec 1. połowy taktu (por. t. 243). W wersji Wf znak wygląda już jak drugi akcent (pod nutą) na 7. szesnastce pr.r., co przypuszczalnie skłoniło adiustatora Wa do pominięcia go.
W tekście głównym odtwarzamy znaki A, z tym że doprowadzamy do końca 1. połowy taktu, zgodnie z sensem muzycznym i notacją analogicznych t. 243 i 245.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Niejasne widełki A, Niedokładności A
notacja: Wysokość