|
Rytm A, dosłowna interpretacja |
|
|
|
|
|
|
Zapis rytmiczny pierwszego akordu zawiera dwa elementy wymagające interwencji redaktora:
- zbyt długa wartość górnej nuty, as2;
- brak laseczki określającej przydział środkowej nuty, es2, do górnego lub dolnego głosu (możliwość, że Chopin planował wydzielenie jej jako trzeciego głosu uważamy za bardzo mało prawdopodobną).
Prawidłowy rytm górnego głosu nie ulega wątpliwości. Mimo to błąd, choć oczywisty, zauważono i poprawiono tylko w Wn2. Druga kwestia stanowi trudniejszy problem, gdyż możliwości uprecyzyjnienia Chopinowskiego zapisu jest kilka, a różnice pomiędzy poszczególnymi wersjami nieznaczne. Przy wyborze tekstu głównego braliśmy pod uwagę następujące czynniki:
- analogię z niezawierającą błędów ani niejasności wersją t. 169-170, w której Chopin przydzielił b1 do górnego głosu w t. 169, ale do dolnego w t. 170. Oznacza to, że nie uważał za konieczne, by w drugim takcie powtórzyć układ głosów pierwszego.
- widoczna w A poprawka wartości rytmicznej półnuty des2 – Chopin zaczął pisać ćwierćnutę – sugeruje, że notacja sekundy des2-es2 miała być początkowo taka jak sekundy as1-b1 w t. 170. Prawdopodobnie dopiero po uświadomieniu sobie, że tym razem dolna nuta na końcu 1. połowy taktu nie ma być powtarzana, kompozytor zmienił des2 na półnutę. Zdaniem redakcji, zwiększa to prawdopodobieństwo, że także es2 miało być zatrzymane tak długo jak b1 w t. 170, czyli przez podwójnie punktowaną ćwierćnutę, a brak kropek przedłużających jest skutkiem rozproszenia uwagi.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Błędy rytmiczne, Błędy A, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wf, Błędy powtórzone Wa
notacja: Rytm
Powrót do adnotacji