|
Bez łuku l.r. w A !!! miniat: 2. połowa t. 328 i ósemka 329; tylko dolna 5-linia. Tu pusta klisza |
|
Łuk nad partią l.r. w Wn1 (→Wf→Wa) EZnieU |
|
Dłuższy łuk pod partią l.r. w Wn2 EZnieU1 |
Łuk nad zapisanym na dolnej pięciolinii końcowym odcinkiem pochodu szesnastek l.r. jest prawdopodobnie dodatkiem adiustacji Wn1 (→Wf→Wa). Nie można jednak całkiem wykluczyć korekty Chopina, np. w takiej sytuacji:
- sztycharz Wn1 pomija końcowy, półtorataktowy odcinek Chopinowskiego łuku biegnącego od t. 327. Powodem były przypuszczalnie trudności graficzne z wpasowaniem łuku w obszarze objętym przenośnikiem oktawowym;
- widząc pozbawiony łuku odcinek pasażu, Chopin dopisuje nad nim łuk oraz łuk l.r. (tę hipotetyczną Chopinowską korektę zrealizował niezależnie adiustator Wa);
- sztycharz, nadal nie wiedząc, jak sobie poradzić z łukiem pr.r., wbija jedynie łuk l.r., co przechodzi do Wf;
- po ponownej interwencji – Chopina lub adiustatora – w ostatniej fazie korekt zostaje dodany krótszy, a przez to łatwiejszy łuk w t. 329.
Zdaniem redakcji, nawet jeśli Chopin rzeczywiście w jakiejkolwiek formie ingerował tu w łukowanie, to zmiany miały charakter doraźnych poprawek błędów, a nie zmiany koncepcji. Z tego względu w tekście głównym pozostawiamy notację A.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji