op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. I
Notacja rytmu jest w źródłach myląca, gdyż półnuty des2 w t. 133 i g1 w t. 134 umieszczone są nad 2. ósemką taktu lub nawet po niej. Chopin często używał tej dawnej konwencji notacyjnej, z reguły w przypadku nut wypełniających cały takt. Wątpliwości budzi zwłaszcza początek t. 133, w którym na pierwszy rzut oka wydaje się, że po ćwierćnucie as1 należy uderzać oktawę des1-des2. Dopisek Chopina w WfD – kreseczka łącząca as1 z des2 – potwierdza, że tekst został tu błędnie zinterpretowany przez uczennicę. Podobne niejasności występują w analogicznych t. 281-282.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfD, Adiustacje Wn
notacja: Rytm
