|
|
!!! na 4. ćwierćnucie t. 161 i 162 des-ges |
|
|
des-ges z łukiem w Wn !!! na 4. ćwierćnucie t. 161 i 162 des-ges; w t. 161 z łukiem wstecz |
|
|
miniat: 3. i 4. ćwierćnuta 161, tylko dolna 5-linia, bez pedału. TGTU (2 x c-ges na 4. ćwierćnucie) |
Wersja z des jako dolną nutą dwudźwięków l.r. w połowie każdego z tych taktów, choć wydaje się błędna (por. analogiczną figurę na przejściu t. 163-164), mogła znajdować się w [A], skoro zarówno kopista, jak i sztycharz Wf1 dwukrotnie odczytali ją w ten właśnie sposób. Być może notacja autografu była tu niejasna, np. wskutek jakichś poprawek, które utrudniały orientację w podobnych graficznie figurach (por. pomyłkowy łuk KG w sąsiedniej figurze). Argumenty stylistyczne przemawiają za wersją z c – powtarzanie nuty des powoduje nieregularność:
- w prowadzeniu głosów – w t. 161-164 wszystkim innym parom oktaw towarzyszy równoległy głos w odległości tercji lub seksty;
- w fakturze pianistycznej – w pozostałych dwudźwiękach l.r. nuty wspólne są zawsze przetrzymane.
Połączenie łukiem obu des w t. 161 jest niemal na pewno dowolnym dodatkiem Wn.
Wprowadzoną w korekcie Wf2 wersję z c uważamy w tej sytuacji za jedyną prawidłową.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wf, Błędy KG
notacja: Wysokość