|
Wn i KG: TGTU
|
|
|
Wfa: łuk w prawej ręce łączy cztery dźwięki - cały t. 45 i jeszcze ges1 i f1 w t.46
|
|
|
Łuk dwutaktowy, alternatywna propozycja redakcji EZnieU1
|
Można zastanawiać się, jak doszło do powstania tak różnych wersji łukowania w tym dwutakcie, skoro zarówno kopista, jak i sztycharz Wf mieli przed sobą ten sam autograf. Z punktu widzenia frazowania żadna z tych wersji nie wydaje się wyraźnie lepsza od drugiej, jednak znaki KG (→Wn) mają tę zaletę, że nie pozostawiają żadnej części frazy bez łuku. Z tego względu w tekście głównym podajemy tę wersję. Być może jednak niejednoznaczny był już zapis [A], np. wskutek jakichś poprawek, które każdy z odczytujących zinterpretował inaczej. Sensowna wydaje się więc próba połączenia najbardziej wiarygodnych elementów obu wersji źródłowych. Zdaniem redakcji, można za takowe uznać kompletność łukowania KG i ciągłość łuku Wf – kompletny i ciągły jest wszak czterotaktowy łuk nad mającymi podobną budowę t. 41-44. Otrzymany w ten sposób dwutaktowy łuk proponujemy jako rozwiązanie alternatywne.
Z dokładniejszej analizy fraz w t. 41-44 i 45-48 można wyprowadzić jeszcze inne łukowanie:
- pierwsza fraza składa się z dwóch komórek tercjowych, as1-f1 i ges1-es1 –
; - druga stanowi jej wariacyjne rozwinięcie; objęcie łukiem każdej komórki daje następujące łukowanie –
, - uwzględniając rytm zmian harmonicznych, komórki drugiej frazy można by wyodrębnić w inny sposób –
. Podział ten, mimo częściowej zgodności z łukowaniem Wf, jest melodycznie mniej naturalny, a ponadto kłóci się z diminuendem w t. 46.
Wersji tych nie proponujemy jako warianty, gdyż rozdzielenie łuków na przejściu t. 46-47 jest potwierdzone we wszystkich źródłach.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładności Wa
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki