|
|
|
|
|
|
|
|
Trzy łuki KG (→Wn) odpowiadają prawdopodobnie pisowni [A], choć nie można wykluczyć niedokładnego odczytania zamysłu Chopina, np. w związku z przejściem na nową linię. Jedyny łuk Wf1 (→Wf2) kończy się w t. 128 sugestią kontynuacji, co samo w sobie jest niedokładnością, gdyż w następnych taktach nie ma łuków. Może to jednak oznaczać, że sam zapis [A] był niejasny, np. na końcu linii lub wskutek poprawek. Niekompletną pisownię pierwszych nakładów Wf uzupełniono – zapewne w wyniku interwencji Chopina – w Wf3 (→Wf4) i w podkładzie do Wa. Dodany łuk, nieprzerwany na końcu t. 130, co zgadza się z niebudzącym wątpliwości frazowaniem podobnej frazy w t. 121-124, można uznać za wyraz ostatecznej intencji Chopina. Zdaniem redakcji nie musi to jednak dotyczyć kontynuacji łuku w t. 129 – kompozytor mógł wpisać łuk w t. 129-132, nie zwracając uwagi, na być może niedokładny łuk kończący poprzednią linię tekstu, a sztycharze Wf3 i Wa dopasowali go do tego już wydrukowanego i niepoprawionego łuku w t. 127-128.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Niedokładności Wf, Autentyczne korekty Wf, Autentyczne korekty Wa
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji