


![]() |
Dwa |
|
![]() |
Tu pusta klisza |
|
![]() |
EZnieU2 (tylko t. 18) |
|
![]() |
Cztery TGTU |
Widełki w t. 17-18 wpisane są w KG (przez Chopina?) w sposób niemożliwy do dosłownego odtworzenia w druku, a zarazem niejasny, jeśli chodzi o ich sens. Czy znaki mają dotyczyć obu głosów pr.r., czy tylko jednego (którego?)? Dlaczego Chopin użył tak nietypowej notacji? Nie znajdując zadowalającej odpowiedzi na te pytania, w tekście głównym przyjmujemy rozwiązanie zastosowane przez Chopina w podobnych t. 33-36. Proponujemy również uzupełnienie widełek w t. 19-20. W pozostałych źródłach znaków tych nie ma, z wyjątkiem Wn (i Wa2) w t. 18.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki