Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-30
s. 1, t. 1-30
s. 2, t. 31-58
s. 3, t. 59-94
s. 4, t. 95-129
s. 5, t. 130-160
s. 6, t. 161-193
s. 7, t. 194-224
s. 8, t. 225-252
s. 9, t. 253-287
Tekst główny
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugi nakład Wf
Wf3 - Trzeci nakład Wf
Wf4 - Czwarty nakład Wf
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
WfS - Egzemplarz Stirling
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugi nakład Wf
Wf3 - Trzeci nakład Wf
Wf4 - Czwarty nakład Wf
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
WfS - Egzemplarz Stirling
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 5-6

Dwa znaki  w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 69-70, tylko górna 5-linia, widły wyżej, ścieśnić (wyrównać odstępy na oko).               TGTU

Dwutaktowe  w Wf (→Wa)

Dłuższe i cieńsze w t. 5 + kontynuacja w t. 6

Zdaniem redakcji najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem istniejącej rozbieżności między źródłami opartymi na [A] jest stosowane niekiedy przez sztycharzy utożsamianie dwóch (lub więcej) następujących znaków z jednym dłuższym. Ewentualna poprawka Chopina w [A], wprowadzona już po przygotowaniu KG, która potencjalnie jest alternatywnym wyjaśnieniem, wydaje się mało uzasadniona:

  • dwa nie wykluczają ciągłego crescenda, nie ma więc potrzeby łączenia znaków;
  • tylko osobne znaki ukazują także zmianę dynamiczną definiującą niejako charakter jednotaktowych motywów repetycyjnych, zakończonych akcentem.

Z tego względu w tekście głównym podajemy niebudzące żadnych wątpliwości źródłowych ani stylistycznych oznaczenia KG (→Wn).

Dowiedz się więcej »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf, Widełki dynamiczne kontynuujące

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wf1, Wf2, WfS, WfD, WfSz, Wf3, Wf4, Wn1, Wn2, Wa1, Wa2