op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll, cz. II
Przed oktawami na 2. i 3. ćwierćnucie taktu w Wf1 (→Wf2→Wf3) nie ma znaków chromatycznych. Oczywistą niedokładność kompozytora poprawiono w różnym stopniu w Wa1 (kasowniki c i C) i Wf4 (kasowniki c i C1-C). W pełni poprawną notację mają Wn i Wa2. Identycznie w t. 244.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Niedokładności Wa, Adiustacje Wf, Niedokładności KG
notacja: Wysokość
