Pedalizacja w t. 11 w KG (odczyt dosłowny) !!! miniat: nic. Tu pedał tylko w t. 11 |
|
Pedalizacja w t. 11-13 w KG (możliwa interpretacja) i Wf (→Wa) trzy takty jak w t. 11 (EZTU + EZnieU) |
|
Pedalizacja w t. 11-12 w KG (interpretacja kontekstowa) i Wn2 |
W [A] (→KG) partia l.r. w t. 12-13 oznaczona jest jako powtórzenie t. 11. Powoduje to niejasność, jeśli chodzi o pedalizację, gdyż nie wiadomo, czy ma ona być uwzględniona w powtórzeniach. W Wf (→Wa) uznano, że tak, natomiast w Wn1 (→Wn2mar) oznaczeń nie ma wcale (być może sztycharz nie był pewien, co należy zrobić i w końcu zapomniał o problemie). Jeśli brać pod uwagę jedynie dolną pięciolinię, rysują się dwie możliwości:
- pedalizacja tylko w t. 11 – znak powtórzenia dotyczy tylko nut;
- pedalizacja we wszystkich trzech taktach – znak powtórzenia dotyczy całego tekstu na dolnej pięciolinii.
Druga możliwość wydaje się trudna do zaakceptowania ze względu na nietłumaczące się brzmieniowo zmieszanie harmonii w t. 13. Natomiast pierwszą można by uznać za zamierzoną przez Chopina, gdyż mógł on uważać powtórzenie pedalizacji w identycznym takcie za oczywiste i niewymagające oznaczenia.
Rozumowanie to otwiera jednak przed nami jeszcze jedną możliwość interpretacji zapisu tych taktów: należy uwzględnić fakt, że t. 12 oznaczony jest w rękopisach jako powtórzenie poprzedniego także w partii pr.r. Oznacza to przecież, że Chopin uważał ten takt za będący w całości powtórzeniem poprzedniego, razem z wszystkimi wskazówkami wykonawczymi (oprócz łuku). Natomiast w t. 13, z odmienną partią pr.r., znak powtórzenia może mieć już węższy zakres, obejmujący jedynie nuty. Rozwiązanie to, zastosowane w Wn2, jest zdaniem redakcji najtrafniejsze z punktu widzenia zarówno źródłowego, jak i pianistycznego.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn
notacja: Pedalizacja
Powrót do adnotacji