Wersja Wa została wprowadzona – zapewne przez Chopina – w podkładzie do tego wydania. Wersja z d1 daje wyrazistszy postęp harmoniczny akompaniamentu, w wersji z f1 dzięki uniknięciu zdwojenia nuty prowadzącej brzmienie końcówki taktu jest gładsze. Niewykluczone, że Chopin nie był do końca zdecydowany na żadną z tych wersji (wahanie Chopina w podobnej sytuacji znajdujemy np. w Nokturnie fis op. 48 nr 2, t. 24 i 52). Podobnie w t. 51.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wa
notacja: Wysokość
