op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 35, Sonata b-moll, cz. III
Wersja Wa została wprowadzona – zapewne przez Chopina – w podkładzie do tego wydania. Wersja z d1 daje wyrazistszy postęp harmoniczny akompaniamentu, w wersji z f1 dzięki uniknięciu zdwojenia nuty prowadzącej brzmienie końcówki taktu jest gładsze. Niewykluczone, że Chopin nie był do końca zdecydowany na żadną z tych wersji (wahanie Chopina w podobnej sytuacji znajdujemy np. w Nokturnie fis op. 48 nr 2, t. 24 i 52). Podobnie w t. 51.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wa
notacja: Wysokość
