Szczegóły akompaniamentu Chopin cyzelował od początku do końca procesu kształtowania się utworu. Nie licząc bardzo częstych w jego dziełach przesunięć nut basowych o oktawę niżej lub – rzadziej – wyżej, znajdujemy w tym Walcu szereg subtelnych zmian w układzie i gęstości akordów, liczbie uderzeń, momentach pojawiania się alteracji i in. W omawianych taktach Chopin wyszedł jak się wydaje od prostego postępu akordów: 
, który następnie trzykrotnie udoskonalał w kolejnych zapisach As, AI i A. O wprowadzeniu zmian już w trakcie pisania As świadczy – mimo braku skreśleń – rozplanowanie znaków na dolnej pięciolinii, a także różnice w intensywności atramentu. Wypisane nutami akordy w każdym z omawianych taktów umieszczone są dokładnie pod pierwszymi nutami partii pr.r., pierwotnie miały więc być uderzone na początku taktu. W t. 67 Chopin szybko zmienił zamiar, dopisując ćwierćnutę des przed tym akordem i dopiero potem trzecie uderzenie na końcu taktu. Natomiast w t. 66 oba powtórzenia akordu zapisanego jako pierwszy są już oznaczone, tak więc początkowa, przetrzymana ćwierćnuta została najprawdopodobniej dopisana jako ostatnia.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Zmiany akompaniamentu
notacja: Wysokość
