Zagadnienia : Błędy Wf
t. 8
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Trudno stwierdzić, jak doszło do powstania różnicy między Wf i Wa1 z jednej strony, a KF (→Wn) i Wa2 (→Wa3) z drugiej. Kasowniki wprowadzające a są w KF wpisane przez kopistę, co oznacza, że występowały w rękopisie, przypuszczalnie autografie, który Fontana przepisywał. Brak tych znaków w Wf i Wa1 można by więc tłumaczyć ich późniejszym usunięciem przez Chopina w podkładach do tych wydań. Regularny, chromatyczny postęp małych tercji w głosach środkowych byłby w ten sposób wprowadzony dopiero w t. 54 jako urozmaicenie powtórzenia tego miejsca. Nie mając jednak pewności, czy w istocie tak było – wersje Wf i Wa1 mogły być następstwem jakichś pomyłek – w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczną wersję KF (→Wn). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Ostatni znak przykluczowy |
||||||
t. 11
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Jako 8. szesnastkę l.r. Wf ma f1 zamiast as1. Pomyłki sztycharza dowodzi zgodna wersja pozostałych źródeł, wersja analogicznego t. 3 i poprawka wpisana ołówkiem w WfS. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Dopiski WfS |
||||||
t. 81-82
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Występujące tylko w Wf akcenty w pr.r. mogły być dodane przez Chopina w korekcie tego wydania. Zdaniem redakcji jest jednak bardziej prawdopodobne, że Chopin wpisał w podkładzie tylko pierwszy akcent, a w Wf zwielokrotniono go, interpretując znaki powtórzenia, użyte do skrótowego zapisu następnych grup szesnastek. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy tylko jeden akcent, a ze względu na to, iż domyka on regularną strukturę rytmiczno-melodyczną t. 71-80, dostosowujemy jego kształt i umiejscowienie do poprzednich akcentów. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf |