mUltimate Chopin

op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 6, t. 55-64
s. 1, t. 1-12
s. 2, t. 13-22
s. 3, t. 23-32
s. 4, t. 33-44
s. 5, t. 45-54
s. 6, t. 55-64
s. 7, t. 65-74
s. 8, t. 75-84
s. 9, t. 85-96
Tekst główny
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Inny egzemplarz Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Inny egzemplarz Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny

  t. 61

Akcent długi nad  w KG

!!!   miniat: 4 szesnastki, obie pięciolinie, zwężone w pionie.         TGTU

 w Wf

!!!      na środku (EZnieU)

> w Wn

!!!        EZnieU1

Bez akcentu w Wa

!!!    samo ff (jak w TGTU)

Zachowujemy pisownię KG, w której akcent (długi) nie jest powiązany z  i wydaje się dotyczyć pr.r. Notacja użyta w Wf była jednak stosowana przez Chopina, może więc być autentyczna. Krótki akcent w Wn to niedokładność wynikająca z faktu, że znak akcentu długiego nie należał do zestawu standardowych oznaczeń muzycznych i każdorazowo był interpretowany albo jako zwykły akcent, albo jako diminuendo..

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: KG, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wn1, Wn1a, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3
Uzupełnij ➔