![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 6, t. 104-119
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
![](/build/images/x_button.png)
![]() |
![]() |
5 akcentów długich w KG, Wf i Wa !!! miniat: nic. TGTU (5 długich, ostatni krótki) |
![]() |
![]() |
6 akcentów długich w Wn1 |
![]() |
![]() |
Tak jak w t. 5-6, ustalenie, jaki rodzaj akcentów Chopin miał tu na myśli, nastręcza trudności. W KG, Wf i Wa ostatni akcent w t. 108 jest wyraźnie krótszy od poprzednich (i następnych) i tę wersję podajemy w tekście głównym. Ujednolicone pisownie Wn1 i Wn2 (→Wn3) można jednak traktować jako uzasadnione wersje alternatywne tych znaków.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
KG, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wn1, Wn1a, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3