op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur
Notacja trzytaktowego postępu chromatycznego nie zawiera w źródłach błędów, jednak niektóre znaki ostrzegawcze wydają się niepotrzebne. W tekście głównym pozostawiamy tylko kasowniki przed d i e w ostatniej trioli każdego taktu, gdyż są to nuty, przed którymi w tonacji Des-dur można oczekiwać znaków (Chopin w A i Wf pominął tylko ostatni z nich, przed e3 w t. 34, uzupełniony w Wn1). W A (→Wn1) i Wf Chopin wpisał jeszcze bemole przed as2 i b2 w t. 33 oraz as3 i b3 w t. 34. W Wa, a zwłaszcza w Wn2 (→Wn3) dodano jeszcze po kilka znaków w każdym takcie.
W pisowni Chopinowskiej zwraca uwagę ortografia 6. seksty każdego z tych taktów – Chopin konsekwentnie pisze ais-fis zamiast b-ges, które są w Des-dur dźwiękami gamowłaściwymi.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Znaki ostrzegawcze, Ostatni znak przykluczowy
notacja: Wysokość
