Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Inny egzemplarz Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 32-34

Notacja trzytaktowego postępu chromatycznego nie zawiera w źródłach błędów, jednak niektóre znaki ostrzegawcze wydają się niepotrzebne. W tekście głównym pozostawiamy tylko kasowniki przed d i e w ostatniej trioli każdego taktu, gdyż są to nuty, przed którymi w tonacji Des-dur można oczekiwać znaków (Chopin w A i Wf pominął tylko ostatni z nich, przed e3 w t. 34, uzupełniony w Wn1). W A (→Wn1) i Wf Chopin wpisał jeszcze bemole przed as2 i b2 w t. 33 oraz as3 i b3 w t. 34. W Wa, a zwłaszcza w Wn2 (→Wn3) dodano jeszcze po kilka znaków w każdym takcie.
W pisowni Chopinowskiej zwraca uwagę ortografia 6. seksty każdego z tych taktów – Chopin konsekwentnie pisze ais-fis zamiast b-ges, które są w Des-dur dźwiękami gamowłaściwymi.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Znaki ostrzegawcze, Ostatni znak przykluczowy

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń