op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur
W A nie ma znaków chromatycznych w ostatniej trioli l.r., co formalnie daje des, a następnie d1. Ten niewątpliwy błąd powtórzono w Wn1 i Wa, co dowodzi, jak bardzo oczywisty wydawał się tutaj właściwy tekst. Wf ma 
– w zasadzie ostrzegawczy – przed des, ale nie oktawę wyżej przed następną ósemką. Prawidłowy tekst ma tylko Wn2 (→Wn3).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Znaki ostrzegawcze
notacja: Wysokość