op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur
W A (→Wn1), Wf i Wa nie ma 
przywracającego f2 w przedostatniej sekście. Ten oczywisty błąd zauważono dopiero w Wn2 (→Wn3) przy okazji gruntownej adiustacji znaków chromatycznych – por. uwagi dotyczące kasownika i bemola przed poprzednią sekstą.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Błędy Wa, Przeoczenia odwołania alteracji, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Błędy A
notacja: Wysokość
