A
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Inny egzemplarz Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 3

g2 (bez ) w A (→Wn1), Wf i Wa

!!!   miniat: ta i następna seksta (z pozostałymi znakami), tylko górna 5-linia.      Tu pusta klisza 

ges2 w Wn2 (→Wn3)

!!!      bemol zamiast kaso przed dolną nutą (w tym samym miejscu, jak TGTU)

g2 (z ) w WfS

!!!      TGTU   (trochę odsunięty od nuty, żeby się bemol es3 zmieścił)

Przed dolną nutą 10. seksty nie ma znaku chromatycznego, co nakazuje odczytywać ją jako g2. Bemol dostawiony tu w Wn2 (→Wn3) nie może pochodzić od Chopina, trzeba jednak powiedzieć, że podobne uzupełnienie w wielu innych miejscach, byłoby jak najbardziej trafne – por. choćby sąsiednią uwagę. Ewentualne wątpliwości co do brzmienia tej nuty rozwiewa  dopisany przed nią w WfS.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa