


![]() |
!!! miniat: jak widać. Tu pusta klisza |
|
![]() |
Łuk Wa !!! TGTU |
|
![]() |
!!! jeden łuk EZnieU |
W A (→Wn1) i Wf część partii l.r. w 2. połowie taktu zapisana jest na górnej pięciolinii, pod partią pr.r. W takim układzie graficznym ostatnie 6 sekst l.r. objęte jest de facto łukiem nad partią pr.r. W przyjętym przez nas układzie graficznym oddanie sensu notacji Chopinowskiej wymaga uzupełnienia łuku, co zrobiono zresztą już w Wa i Wn2 (→Wn3). W tekście głównym podajemy łuk Wa, gdyż mógł on być w tej postaci zapisany przez Chopina, jednak rozwiązanie przyjęte w Wn2 wydaje się trafniej przekazywać ideę pisowni kompozytora.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Łuki