Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 2, t. 17-28
s. 1, t. 1-16
s. 2, t. 17-28
s. 3, t. 29-49
s. 4, t. 50-68
Tekst główny
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Inny egzemplarz Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Inny egzemplarz Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 22-24

Ułatwiona wersja WfJ (interpretacja kontekstowa)

Ułatwienie z palcowaniem w WfS (interpretacja)

Bez ułatwień lekcyjnych

!!!     TGTU = pusta klisza

W WfS i WfJ biegniki l.r. zostały zredukowane do czterech ostatnich nut, którym nadano wartość szesnastek. Jest to niewątpliwie ułatwienie, mające na celu umożliwienie amatorskiego wykonania Etiudy mniej zaawansowanym technicznie pianistom. Ponieważ w obu miejscach WfS zawiera palcowanie Chopinowskie, dotyczące oryginalnej, pełnej wersji tych pochodów, traktujemy wpisane ułatwienia jako wersje typu ossia più facile i umieszczamy w formie wariantów podstawowego tekstu tych źródeł.

Notacja WfJ jest bardziej szkicowa, przekazująca jedynie ogólną ideę tego uproszczenia. Jest to prawdopodobna przyczyna niezręcznego pianistycznie i brzmieniowo pozostawienia nuty ais1 w ostatnim akordzie pr.r. w t. 24.

Patrz t. 22

Patrz t. 24

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfS, Autentyczne zmiany i warianty po publikacji, Dopiski WfJ

notacja: Wysokość

Brakujące oznaczenia na źródłach: KG, Wn1, Wa3, Wa1, Wa2, Wn2, Wn3, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wn1a