Wf1
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Inny egzemplarz Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 37

Bez przednutki w KG (→Wn), Wf i Wa

!!!   miniat: od g do końca taktu, tylko dolna 5-linia, bez wideł.           Tu pusta klisza 

Bardziej prawdopodobne odczytanie przednutki w WfD

!!!      przednutka a (ósemka nieprzekreślona) przed krzyżykiem

Mniej prawdopodobne odczytanie przednutki w WfD

!!!      przednutka g (ósemka nieprzekreślona) przed krzyżykiem)

W tekście głównym nie uwzględniamy dopisanej w WfD przednutki wskazującej sposób rozpoczęcia trylu. Główka dopisanej drobnej ósemki wpisana jest bowiem nieprecyzyjnie, tak iż można ją odczytywać jako a lub g (ewentualnie gis). Ewentualność, że miało to być gis można wykluczyć od razu – liczne dopiski w różnych utworach zbioru panny O'Meara wskazują wyraźnie, że rozpoczęcie trylu od nuty głównej, na co wskazywałaby przednutka gis, uważała ona za naturalne i nie było powodu, by je dodatkowo wskazywać.

Z dwóch pozostałych możliwości bardziej prawdopodobne wydaje się a. Dopisana nutka, mimo że nieprecyzyjnie umieszczona, postawiona jest jednak wyraźnie wyżej od gis. Wersja ta byłaby zgodna z dwoma innymi dotyczącymi tryli dopiskami w WfD, w t. 7 i 51.

Wersja z g, graficznie nieco mniej przekonująca, od strony stylistycznej jest co najmniej równorzędna. Tryl rozpoczynający się od dolnej sekundy nuty głównej był jedną z ulubionych Chopinowskich wersji tego ornamentu (pojawia się np. w t. 25 i 55). Taki sposób rozpoczęcia trylu był też wielokrotnie wskazywany w egzemplarzach uczniów w miejscach, w których tekst drukowany tego nie sugerował, np. w Nokturnach Es op. 9 nr 2, t. 7 i analog. czy Fis op. 15 nr 2, t. 7 i analog. W przeciwieństwie do tekstów publikowanych, w których używał w tym kontekście podwójnej przednutki, Chopin dopisywał wówczas tylko jedną przednutkę, a więc tak jak tutaj.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfD

notacja: Ozdobniki

Przejdź do tekstu nutowego

.