|
Odczyt dosłowny łuków KG (→Wn1) !!! miniat: ost. triola t. 6 i 2 ćwierćnuty t. 7, tylko dolna 5-linia, bez wideł. Tu łuki podzielone : do a w t. 6 i od a w t. 7 |
|
Możliwa interpretacja łuków KG oraz łuk Wf i Wn2 (→Wn3) !!! TGTU |
|
Łuki Wa !!! w t. 6 = war. 11; w t. 7 łuk od His |
Łukowanie tego fragmentu dostarcza, zdaniem redakcji, istotnych wskazówek odnośnie do interpretacji Chopinowskich łuków. Pierwotne łukowanie – przekazane przez Wa, ale wpisane początkowo także w KG i korygowane w Wf (widać wyraźny ślad krótszego łuku w t. 7) – składało się z dwóch łuków: jeden obejmował dwie triole w t. 6, a drugi rozpoczynał się od ćwierćnuty His w t. 7. Chopin zmienił łukowanie zarówno w KG, jak i w Wf, jednak o ile łuk Wf jest jednoznaczny, o tyle w KG nie jest pewne, czy dopisany odcinek łuku w t. 7 oznaczał w zamyśle Chopina przyłączenie go do poprzedniego, czy tylko wcześniejsze rozpoczęcie nowego łuku (w Wn1 odczytano łuki dosłownie jako niepołączone). W analogicznych t. 50-51 odnajdujemy obie poprawione wersje łukowania, już bez śladów dokonywania zmian, jednak tam jeden łuk występuje w KG (i Wa), a dwa – w Wf.
Wydaje się więc – a wniosek ten potwierdza wiele zbliżonych sytuacji w innych utworach – że Chopin traktował oba te łukowania jako w zasadzie równoważne. Odpowiednią regułę można sformułować następująco: przerwanie łuku na kresce taktowej (a czasem także na początku dalszych głównych miar taktu) miało znaczenie konwencjonalne i nie oznaczało przerwy ani w artykulacji legato, ani we frazowaniu.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf, Autentyczne korekty KG
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji