|
!!! miniat: ostatnia ósemka t. 24 i t. 25, tylko dolna 5-linia, ścieśnione, bez pedału. Tu EZnieU (bez łuku D-Gis) |
|
|
Łuk Wf !!! jak TGTU, ale bez łuku D-Gis |
|
|
Łuk Wa !!! EZnieU2 (od t. 24 do 26) |
|
|
!!! TGTU = 2 łuki – krótki D-Gis i długi nad akordami |
Różne łukowania źródłowe tych taktów nie świadczą, zdaniem redakcji, o różnych wersjach frazowania, ale potwierdzają tylko trudności, na jakie napotyka odczytywanie łuków w Chopinowskich autografach. Objęcie w Wa całego omawianego fragmentu jednym łukiem, z pianistycznego i muzycznego punktu widzenia mało przekonujące, wynika prawdopodobnie z rozmachu, z jakim zapisany został w rękopisie (autografie lub kopii Gutmanna) łuk, mający się rozpocząć nad 2. ósemką t. 25 – jeśli jego początek wypadł już nad 1. ósemką, sztycharz mógł uznać, że chodzi o połączenie z poprzedzającym łukiem D-Gis. Z kolei w KF (→Wn1) podział łuku na przejściu t. 25-26 wynika przypuszczalnie ze zbyt dosłownej interpretacji łuków przerwanych ze względu na zmianę klucza i kierunku wiązań (por. pisownię Wf, zapewne lepiej oddającą zamysł Chopina). Z tych względów za prawidłowe uważamy łuki wprowadzone w Wn2 (→Wn3).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Niedokładności Wa
notacja: Łuki
