Wf1
Tekst główny
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn1b - Wadliwy nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 4

Bez palcowania w KF (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: nic.     Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wf i Wa2 (→Wa3)

!!!     '5' nad ostatnią

Dodatkową cyfrę palcowania w Wf można wytłumaczyć Chopinowską korektą tego wydania, o czym przekonują liczne tego typu uzupełnienia, rozsiane po całej Etiudzie. W przypadku Wa2 (→Wa3) autentyczna korekta jest wykluczona (por. Etiudę f nr 2), należy zatem przyjąć, że adiustator Wa2 korzystał przy uzupełnieniach z egzemplarza Wf. Oprócz cyfry na końcu t. 4, dodano palcowanie w t. 8-10, 11, 14-15, 17-26. Zwraca uwagę, że w Wa2 powtórzono większość, ale nie wszystkie palcowania zamieszczone w Wf. W pewnych sytuacjach można to wytłumaczyć przeoczeniem, np. na przejściu t. 14-15, ale pominięcie uzupełnień w t. 37-41 mogło być celowe.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Autentyczne korekty Wf

notacja: Palcowanie

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż