op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
|
|
|
|
W całej Etiudzie Wf ma znacznie dokładniej oznaczone palcowanie niż KF (→Wn) i Wa. Ponieważ w t. 51 i 57 uzupełnione palcowanie bezpośrednio sąsiaduje z cyframi korygowanymi w druku, można sądzić, że te i pozostałe uzupełnienia wprowadzono raczej w korekcie Wf, niż w rękopiśmiennym podkładzie do tego wydania. Uzupełnienia występują:
- w t. 4 (na początku i na końcu),
- w t. 5-6,
- w t. 8 (na końcu) i 9-10,
- w t. 11,
- w t. 14-15 (1. szesnastka) i w t. 15 (po pauzie),
- w t. 17-18, 19-20, 21-22, 23-24 i 25-26,
- w t. 37-38, 39-40 i 41,
- w t. 51 (uzupełnienie i korekta),
- w t. 57 (uzupełnienie i korekta).
W Wf nie ma natomiast palcowania l.r. w t. 43-46.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf
notacja: Palcowanie
Powrót do adnotacji