


Wn2
porównaj
Cztery łuki nad parami akordów l.r., znajdujące się tylko w Wf, są niewątpliwie ulepszeniem zapisu. Wraz z kropkami staccato dla nut basowych precyzyjnie definiują artykulację partii l.r. Artykulacja w pozostałych źródłach jest oznaczona szkicowo za pomocą pojedynczych znaków – łuku w KF (→Wn1) i dwóch kropek staccato w Wa. Łuk w t. 74 dodano w Wn2 (→Wn3) zapewne na podstawie analogii z łukiem KF w t. 76.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
notacja: Łuki