Wf1
Tekst główny
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn1b - Wadliwy nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 14

 w KF i Wf, prawdopodobna interpretacja

 w Wn (możliwa interpretacja KF)

EZnieU2

Bez oznaczeń w Wa1 (→Wa2)

Tu pusta klisza 

 w Wa3

EZnieU2 bez widełek

Znak  umieszczony jest w źródłach między 1. a 2. miarą taktu, tak iż nie jest jasne, od którego momentu ma obowiązywać. Jest to szczególnie wyraźne w KF – duży znak, umieszczony centralnie, wydaje się obejmować swym oddziaływaniem obie pierwsze miary taktu. Odczytany formalnie, obowiązuje jednak dopiero od 2. miary i tak to zinterpretowano w Wn. W tekście głównym przyjmujemy, że wskazówka odnosi się do całego taktu  (a w każdym razie do całej początkowej jego części). Jest to też zgodne z narzucającą się interpretacją Wf.

Widełki  dochodzą do , tak więc moment ich zakończenia zależy od położenia tego znaku.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki położone centralnie

notacja: Określenia słowne

Przejdź do tekstu nutowego

.