|
|
Trzy łuki w AI – odczyt dosłowny t. 44-46 !!! miniat: wg wzoru. Tu w t. 43 łuk do ostatniej nuty + w t. 44-46 to, co war. 2 (AI-transkrypcja). Przenośnik oktawowy na kliszy w wersji EZTU |
|
|
Dwa łuki w AI (interpretacja kontekstowa), A (→Wn) i Wa !!! TGTU (na kliszy razem z przenośnikiem oktawowym EZTU) |
|
|
Jeden łuk w Wf !!! na miniat. jeden łuk nad całą miniaturą, z obciętymi końcami (że kontynuacja w obie strony), ale żeby nie był za płaski... Na kliszy w t. 43-44 łuk i przenośnik EZnieU |
W t. 43 łuki AI i A są w oczywisty sposób niedokładne – skrócenie wiąże się z użyciem znaków •/• w AI i poprawką-skreśleniem w A.
Łuki nad pasażami w t. 44-47 pojawiają się w AI tylko na początku i na końcu tego odcinka. Oba łuki robią przy tym wrażenie fragmentarycznych, tak iż wydaje się, że Chopin zamarkował w ten sposób początek i koniec jednego łuku. Przyczyną tej niekompletnej notacji mógł być przenośnik oktawowy, utrudniający czytelne wpisanie środkowej części łuku (z nieco podobną sytuacją spotykamy się w Etiudzie Es op. 10 nr 11, t. 40-42). Kwestię zakończenia łuku w t. 47 omawiamy osobno.
Autentyczność nieprzerwanego łuku Wf wydaje się mało prawdopodobna. Brak podziału jest przypuszczalnie skutkiem nieporozumienia przy odczytywaniu łuków rękopiśmiennego podkładu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Błędy wynikające z poprawek
notacja: Łuki