Wn1
Tekst główny
AI - Wcześniejszy autograf
A - Autograf
KDP - Kopia Delfiny Potockiej
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn1b - Wadliwy nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 49

Bez znaku w AI, A (→Wn) i Wf

!!!   miniat: małe nic       Tu pusta klisza 

 w Wa

Zarówno w wersji pierwotnej, jak i ostatecznej Etiuda kończy się bez znaku . Pisownię taką, dodatkowo sugerującą klimat dźwiękowy zakończenia, Chopin chętnie stosował. Dodanie znaku w Wa jest niewątpliwą adiustacją wydawcy.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Brak znaku zdjęcia pedału

notacja: Pedalizacja

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń