op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
Obfitująca w powtarzające się figury końcowa część Etiudy zapisana jest we wszystkich rękopisach – AI, A i KDP – z jak najczęstszym wykorzystaniem znaków powtórzenia //. Tak jak przedtem (por. np. t. 19), pisownię A w t. 41-43, nieuwzględniającą różnicy wielkości główek nut basowych, uważamy za niedokładną.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Skrótowy zapis A, Niedokładności A
notacja: Skróty pisowni i inne
