op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
W tych taktach skrótowy zapis powtarzających się figur (patrz t. 1-8) pojawia się we wszystkich trzech rękopisach – AI, A i KDP. W kopii, począwszy od końca t. 12, zwraca uwagę użycie aż czterech wariantów znaku powtórzenia. Zdaniem redakcji, powodem mogło być wystąpienie tego rodzaju znaków, innych niż stosowane przez kopistę, w przepisywanym autografie – pierwszy z nietypowych dla KDP znaków pojawia się w tym samym takcie, w którym podobny znak (z dwiema kreskami) jest wpisany w A.
W t. 17 uważamy zapis A za niedokładny – patrz uwaga do tego taktu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Skrótowy zapis A
notacja: Skróty pisowni i inne
