Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 4, t. 54-69
s. 1, t. 1-19
s. 2, t. 20-37
s. 3, t. 38-53
s. 4, t. 54-69
s. 5, t. 70-85
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Zmieniony nakład Wn3
Wn5 - Poprawiony nakład Wn4
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Zmieniony nakład Wn3
Wn5 - Poprawiony nakład Wn4
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 69

Bez palcowania lekcyjnego

Możliwa interpretacja wpisu WfJ

Inna interpretacja wpisu WfJ

Dwie ukośne kreski wpisane – prawdopodobnie przez Chopina – w WfJ nastręczają trudności przy interpretacji. Za najbardziej prawdopodobne uważamy skreślenie najniższych nut akordów na 5. i 6. ósemce. Możliwość tę – ze względu na związek wpisanych znaków z wątpliwościami dotyczącymi brzmienia dolnej nuty ostatniego akordu – uwzględniamy w uwadze dotyczącej tej nuty. Inna możliwość – mniej prawdopodobna z uwagi na duży kąt pochylenia tych linii – to interpretacja jednej lub obu kresek jako cyfr palcowania. Jedynki oznaczałyby tu zapewne uderzenie 1. palcem równocześnie tercji es1-ges1. Tego rodzaju chwyt dwóch czarnych klawiszy był przez Chopina stosowany i kilkakrotnie oznaczony, np. w Koncercie e op. 11, cz. II, t. 57 i Preludium A op. 28 nr 7, t. 12. Ewentualny wybór jednej z tych możliwości pozostawiamy wykonawcy.

Patrz t. 69

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfJ

notacja: Palcowanie

Brakujące oznaczenia na źródłach: WfD, WfS