|
||
|
widełki do końca taktu (koniec pod ostatnią nuta pr.r.) |
|
|
|
Zasięg widełek 
różni się w poszczególnych źródłach na tyle zauważalnie, że może to sugerować różne sposoby wykonania. Znak w A jest niedokładny – górne ramię widełek jest nieco krótsze od dolnego, które uważamy za miarodajne i na którego podstawie wydrukowano w Wf1 (→Wn1) ten znak za pierwszym razem. Jednak w wypisanej repetycji znak jest w tych wydaniach wyraźnie dłuższy – sięga do ostatniej ósemki. Zdaniem redakcji, nie można całkiem wykluczyć, że jest to wynik korekty Chopina. W Wa i późniejszych Wn znaki w obu wystąpieniach tego taktu ujednolicono, choć w Wa inaczej niż w Wn.
Biorąc pod uwagę także widełki w analogicznym t. 31, w którym są one w A nieco dłuższe, wszystkie trzy źródłowe zasięgi tego znaku można uznać za potencjalnie odpowiadające zamysłowi Chopina:
- sięgające mniej więcej do połowy t. 6 widełki A, potwierdzone podobnym znakiem w t. 31. Nie determinują one explicite sposobu wykonania końcówki taktu, co nadaje im w pewnym sensie walor uniwersalności. Wersję tę, zapisaną ręką Chopina, podajemy w tekście głównym.
- sięgający do najwyższej nuty melodii znak Wa można uważać za nieco swobodniejszą interpretację wpisów A.
- wskazany być może przez Chopina w korekcie Wf1 (za drugim razem) znak dochodzący do ostatniej ósemki sugeruje emfatyczne wejście na gis1 w t. 7.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Zakresy widełek dynamicznych, Adiustacje Wn, Niedokładności A
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki