Trudno stwierdzić, czy zmianę oznaczenia przykluczowego wprowadził Chopin – w [A] lub korygując Wf – czy jest ona wynikiem pomyłki sztycharza. Za pomyłką przemawiają bemole przed ges w t. 24 i ges1 w t. 25, najwyraźniej dodawane w Wf dopiero w druku. Notacja z pięcioma bemolami jest bardziej uzasadniona z punktu widzenia przebiego harmonicznego – tonacją panującą od t. 22 do początku t. 25 jest b-moll. Mimo to w tekście głównym podajemy notację Wf (→Wn,Wa), gdyż Chopin nie skorzystał z szansy, by ją zmienić w korekcie Wf. Por. Etiudę As nr 10, t. 29-31.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf
notacja: Skróty pisowni i inne