op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
Trudno stwierdzić, czy zmianę oznaczenia przykluczowego wprowadził Chopin – w [A] lub korygując Wf – czy jest ona wynikiem pomyłki sztycharza. Za pomyłką przemawiają bemole przed ges w t. 24 i ges1 w t. 25, najwyraźniej dodawane w Wf dopiero w druku. Notacja z pięcioma bemolami jest bardziej uzasadniona z punktu widzenia przebiego harmonicznego – tonacją panującą od t. 22 do początku t. 25 jest b-moll. Mimo to w tekście głównym podajemy notację Wf (→Wn,Wa), gdyż Chopin nie skorzystał z szansy, by ją zmienić w korekcie Wf. Por. Etiudę As nr 10, t. 29-31.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf
notacja: Skróty pisowni i inne
