|
!!! miniat: ten takt, obie pięciolinie, zwężone w pionie (akcenty niżej na miniaturze). Tu stare TGTU bez nawiasów |
|
!!!!!!!!!! NOWE TGTU !!!!!!!!!!! |
Trudno stwierdzić, w jakim stopniu różnica między określeniami użytymi w t. 49-52 w A i w Wf jest wynikiem niestaranności sztycharza, a w jakim korekty Chopina. Różnorodne interwencje korektowe kompozytora w Wf nie ulegają wątpliwości – uzupełnienia znaków chromatycznych w t. 49 i 53, dodanie 
i łuków w t. 49. Z drugiej strony, równie wyraźne są dowody nieuwagi sztycharza – pominięcie łuków w t. 50-51 i 52-53, błędne znaki chromatyczne na początku t. 53. Są wreszcie zmiany, których nie sposób sklasyfikować – w t. 49 zmiana 
na połączona z przesunięciem tego znaku na 2. miarę taktu, zmiany umiejscowienia i rodzaju akcentów w t. 49-50, zmiana legatiss. na leggierissimo w t. 51, czy pominięcie delicatiss. w t. 49 i e dim. w t. 52. Biorąc pod uwagę, że:
- zmiany w Wf nie ograniczają się do pominięć i ewentualnych pomyłek, lecz obejmują także uzpełnienia, których nie sposób uznać za błędy,
- ogólny obraz muzyki wyłaniający się z oznaczeń Wf jest równie spójny, jak ten zapisany w A,
- Chopin, niezależnie od ewentualnych niedokładności korygowanego tekstu Wf, zaakceptował go jako całość w takiej właśnie postaci,
uważamy wersję Wf (→Wn,Wa) za podstawową, jeśli tylko ewentualne niedokładności lub błędy nie utrudniają odczytania i zrozumienia muzyki.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf
notacja: Określenia słowne
Powrót do adnotacji