W tekście głównym podajemy 
tam, gdzie Chopin wpisał je w A, gdyż podkreślenie wejścia figuracji opartej na nowym, dysonującym akordzie wydaje się uzasadnione. Interpretacja przyjęta w wydaniach nie musi jednak być błędna, jako że Chopin niejednokrotnie stosował pisownię, w której tak umieszczony znak dynamiczny obowiązuje od początku taktu, por. np. Etiudę C nr 1 t. 45.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Znaki położone centralnie
notacja: Określenia słowne
